Czynniki ryzyka samobójstwa u dzieci

Według WHO samobójstwo zajmuje wśród przyczyn śmierci czwarte miejsce w przedziale wiekowym 10-14 lat. W dzieciństwie samobójstwo jest zjawiskiem rzadkim. Między 5. a 9. r.ż. wykazywane są w Polsce pojedyncze przypadki. Niski odsetek samobójstw dokonanych w tej grupie wiekowej nie świadczy jednak o braku występowania planów samobójczych u dzieci. Myśli o śmierci, czy o tym, aby zasnąć i nigdy więcej się nie obudzić, wcale nie są rzadkie. Wśród dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym zdarzają się tendencje samobójcze i myśli o konkretnych sposobach na odebranie sobie życia.

 

Do najczęstszych czynników ryzyka samobójstw u dzieci należą:

  • Zaburzenia depresyjne

  • Występowanie dokonanego samobójstwa w rodzinie

  • Otyłość u dziecka

  • Deficyty w zakresie samoregulacji emocji

  • Wykorzystanie seksualne

  • Osierocenie

  • Kłopoty w nauce

  • Przemoc rówieśnicza

  • Zaburzenia zachowania

  • Izolacja społeczna

  • Impulsywny temperament

  • Kryzys w rodzinie, zwłaszcza pomiędzy rodzicami (np. rozwody, brak ciepła, twarda dyscyplina, zaburzenia relacji, słabe więzi, nadużywanie przez rodziców substancji psychoaktywnych, negatywna ekspresja emocji, brak wsparcia, symbiotyczna relacja rodzic-dziecko bez empatii)

  • Dokonywanie samouszkodzeń.

 

PAMIĘTAJMY!

Natura zachowania samobójczego jest złożona. Samobójstwo na ogół pojawia się jako wynik działania wielu czynników o charakterze biopsychospołecznym, które są rozłożone w czasie! Żaden z nich nie jest w sposób pewny związany z wystąpieniem samobójstwa, dlatego niemożliwe jest jego przewidywanie.

autor: Marta Soczewka, socjolog, kryminolog

Dodaj komentarz

%d bloggers like this: