Trzy krótkie historie.
HISTORIA 26 – PSYCHOLOG
14-letni chłopiec popełnił samobójstwo poprzez powieszenie. Jako powód podawano nękanie przez rówieśników z powodu biedy, gdyż chłopiec ten pochodził z rodziny niezamożnej, a rodzice mają problemy ze zdrowiem, w związku z czym istnieją problemy ze znalezieniem pracy. Moje przemyślenie dotyczące tej tragedii: niska odporność psychiczna i brak reakcji ze strony rodziców i szkoły zakończyły się tragedią. Nękanie samo w sobie jest zjawiskiem długotrwałym, zatem zmiany w zachowaniu dziecka na pewno były widoczne. Rodzina mieszka na wsi, chłopiec chodził do pobliskiego niewielkiego gimnazjum, gdzie wszyscy wszystkich znają. Brak reakcji ze strony pedagogów lub niewystarczająca reakcja doprowadziły do samobójstwa.
HISTORIA 27 – PROGRAMISTA, STUDENT
Potencjalni samobójcy wołają o pomoc już we wczesnym stadium myśli, śmiejąc się ze śmierci, w żartach, że skoczą z mostu, że się powieszą. W trudnych chwilach, kiedy myśli samobójcze osiągają swoje apogeum, a mózg nie przyswaja żadnych pozytywnych rzeczy, najlepiej jest po prostu być z tym człowiekiem, to mija po ok. 72 godzinach.
HISTORIA 28
Uważam, że coraz więcej osób decyduje odebrać sobie życie, A głównie dlatego, że nie otrzymali fachowej pomocy. Sami bali się iść do lekarza czy psychologa, bo w społeczeństwie panuje stereotyp, skoro idziesz do psychiatry/psychologa, musisz być nienormalny. Tak, znam wiele osób po próbach samobójczych, sama próbowałam odebrać sobie życie. Niestety teraz, moje przejścia są tabu, nikt nie rozmawia ze mną o tym, a często tego potrzebuję, mówię otwarcie o swoich potrzebach, ale na nic się to zdaje.