Interwencja w przypadku samobójczej śmierci dziecka

Nagła śmierć dziecka w wyniku samobójstwa jest jednym z najtrudniejszych wydarzeń, z którymi styka się otoczenie.

 

Działania interwencyjne polegają na:

  • Identyfikowaniu grup ryzyka oraz zapobieganiu dalszym samobójstwom

Ryzyko naśladownictwa zachowań samobójczych w populacji dzieci i młodzieży jest najwyższe w ciągu 3 tygodni bezpośrednio po samobójstwie!

  • Pomocy młodym ludziom w efektywnym radzeniu sobie z uczuciem straty po samobójstwie rówieśnika

Wśród dzieci i młodzieży – świadków samobójstwa, istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń lękowych niż u dzieci niezwiązanych z tym wydarzeniem.

U przyjaciół i znajomych – rówieśników samobójcy – istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia epizodu depresji i dłuższego jej przebiegu.

 

Praca z klasą po śmierci samobójczej kolegi/koleżanki ma na celu:

  • lepsze zrozumienie przyczyny samobójstwa
  • złagodzenie poczucia winy i odpowiedzialności u osób z otoczenia samobójcy
  • prewencję zachowań suicydalnych
  • odreagowanie, przeżycie smutku, złości, napięcia i innych trudnych emocji
  • wskazanie pozytywnych cech, zachowań osoby, która odebrała sobie życie
  • pożegnanie z kolegą/koleżanką, który/a odebrał/a sobie życie
  • szukanie innych rozwiązań niż samobójstwo.

 

Podczas pracy z klasą ważne, aby:

– pracować w małych grupach

– każdy mógł zabrać głos

– akceptować zarówno pozytywne, jak i negatywne komentarze

– nazywać „rzeczy po imieniu” – unikać eufemizmów, niejednoznacznych określeń

 

Jakie pytania można zadać uczniom w klasie?

  • „Co czułeś, kiedy dowiedziałeś się o samobójstwie?”, „Co czujesz teraz?”, „Czy to zdarzenie wpłynęło jakoś na Twoje życie?”, „Czy zmienia Twoje myślenie?”
  • „Co możesz zrobić w podobnej sytuacji?”, „Gdzie możesz szukać pomocy?”, „Czy umiesz zauważyć, że ktoś z Twojego otoczenia nie potrafi radzić sobie ze swoimi problemami?”

 

Jak uczniowie mogą wyrazić swoje emocje?

  • „Jest mi smutno, bo….”, „Jest mi przykro, bo…”, „Lubiłem Cię za….”, „Jestem na Ciebie zły, bo…” itp.

autor: Agnieszka Stachowicz, psycholog, psychoterapeuta dzieci i młodzieży

Dodaj komentarz

%d bloggers like this: